De Pim Fortuynprijs. Massaal besteden politici en media er aandacht aan.
De Pim Fortuynprijs.
Wat een heerlijke aanleiding om nog eens te laten zien dat je niks met links te maken wilt hebben! Of met de islam, die ‘achterlijke cultuur met hun onverstaanbare kopvodkoeterwaals’. “Oeh bah bah!” zingen de columnisten terwijl ze rond de driekleur dansen: “Oeh bah bah oeh!”
De Voorzitter van het Huis der Democratie onderstreept het ook nog eens: liefde voor zijn prachtige gedachtegoed! Pimmetje stal ieders hart! Aanval op de democratie!
Vandaag 20 jaar geleden werd Pim Fortuyn vermoord. Hij wist de harten van velen te stelen. Nog steeds klinken zijn ideeën door. De aanval op hem was een aanval op de democratie. De gedachte aan hem moeten we levend houden, omdat die ons herinnert aan de waarde ervan. pic.twitter.com/eYRNxtLHag
— Vera Bergkamp (@Vera_Bergkamp) May 6, 2022
Leven achter dichtgeplankte ramen
U hoort misschien wat cynisme in mijn woorden. Dat zou er misschien mee te maken kunnen hebben dat ik 20 jaar geleden maandenlang achter dichtgetimmerde ramen moest leven, vanwege duizenden bedreigingen door Fortuynisten.
Wat had ik gedaan om hun woede te wekken?
Ik was kritisch geweest op Pimmetje.
En erger nog: als ik om die reden wel eens dreigmail kreeg, publiceerde ik die op mijn website, maar dan met spellingscontrole eronder. Want het is ’tegeN de muur’ met een ‘n’, en ‘moord’ schrijf je niet met dt.
Het blijft wonderbaarlijk hoezeer nationalisten hun eigen taal haten. Ik denk dat het is omdat het hun moedertaal is, en ze alles haten wat vrouwelijk is.
Vrijheid van meningsuiting
De bedreigingen jegens alles wat links of moslim was, waren alomtegenwoordig in het begin van 2002. Fortuyn wist dat heel goed, maar deed niets om het af te remmen. Er ontstond meer en meer een sfeer van angst, zeker onder moslims, publicisten en linkse politici. Steeds minder mensen durfden hun kritiek op Pim nog openlijk te uiten, en de media versterkten dat enorm, zelfs al waren ze er zelf mede het slachtoffer van.
Het is een soort bizarre mediale self-own die nog altijd doorgaat: Media die dag in dag uit kritiek hebben op de multiculturele samenleving, en dan schrijven dat de media niet kritisch durven te zijn op de multiculturele samenleving.
Media die schrijven dat je van linkse wokies niks mag zeggen. Terwijl extreemrechtse columnisten dag in dag uit hun haat mogen spuwen, en linkse verhalen in de krant juist zeldzaam zijn.
Media die zeggen dat Fortuyn gedemoniseerd werd door de media, terwijl ze hem in feite op een voetstuk hesen, enorm veel aandacht gaven terwijl hij nul (0!) zetels had. En intussen zijn tegenstanders demoniseerden, bijvoorbeeld door leugens af te drukken over een taart die zogenaamd uitwerpselen zou bevatten.
De sfeer van angst en dreiging was er dus al, begin 2002. Ik had letterlijk al bedreigingen gehad waar in stond “Ik hoop dat ze Pim wat aandoen, want dan komt Het Volk in actie en neemt jou te grazen.”
Een erfenis van #PimFortuyn de terugkeer van NSB vlaggen in Rotterdam op 6 mei, enkele dagen voordat wij Rotterdammers het bombardement uit 1940 herdenken pic.twitter.com/b1Bd2fRpcy
— dr. Marina (@mmeeuw) May 6, 2022
Niks praat moord goed. Of bedreigingen.
Ik kan me nog goed herinneren waar ik was, op 6 mei. Heel toevallig keek ik overdag televisie, wat ik normaal nooit doe, en zag ik het nieuws dat Fortuyn was neergeschoten.
Het was niet moeilijk om te bedenken wat dat betekende. Niet alleen een ramp omdat het gewoon altijd verkeerd is om mensen te bedreigen, laat staan vermoorden. Maar ook een ramp omdat het hek nu van de dam was. Ik besefte heel goed dat de moord zou worden aangegrepen door de zelfbenoemde Helden van de Vrije Meningsuiting (oftewel mijn bedreigers) om hun eigen gedrag te legitimeren.
Ik wiste onmiddellijk mijn kritiek van mijn website. Het mocht niet baten: binnen no time kreeg ik honderden bedreigingen per dag, overigens net als bijna iedereen die uitgesproken links of moslim was. Binnen 24 uur had het tuig mijn webprovider gekraakt en mijn woonadres achterhaald. Niet alleen ik maar ook mijn buren werden zodanig bedreigd, alleen maar omdat ze mijn buren waren, dat we besloten om onze ramen dicht te timmeren met planken om ons te beschermen. En een paar uur later zat ik op uitnodiging op het politiebureau om te praten over politiebescherming. (Die ik uiteindelijk weigerde, want met tijdelijk zo’n politiecontainer of auto voor de deur weten eventuele aanslagplegers alleen maar beter waar ze moeten zijn – en die agenten staan daar niet voor eeuwig om je te beschermen)
Maar gelukkig maakt de voorzitter van de Tweede Kamer het nu weer duidelijk hoor. Liefde! Pimmetje was de held van de Vrijheid van Meningsuiting! Hij heeft vele harten gestolen. Nog steeds klinken zijn ideeën door.
De gedachte aan hem moeten we levend houden, omdat die gedachte ons herinnert aan de waarde van die gedachte, die we levend moeten houden omdat de gedachte aan de gedachte ons die gedachte herinnert die eh, dinges.
Nederland zit al twintig jaar in een Pimmetje-loop.
Kauthar
Vandaag durfde Kamerlid Kauthar Bouchallikht dit te schrijven over de opmerking van Kamervoorzitter Vera Bergkamp:
‘Hij wist de harten van velen te stelen.’
Ik moest stoppen met het kijken van die serie over hem omdat het trauma’s terughaalde. De werkelijkheid nu reflecteert.
Fortuyn wist inderdaad harten te stelen. De vraag is van wie.
Over de doden niets dan goeds? Ehm, nope, tnx. Bye.”
Onmiddellijk werd de liefde van de Fortuynisten over haar uitgegoten. Want dit werd natuurlijk niet geaccepteerd door extreemrechts Nederland, en hun enablers in het centrum. Grote koppen in de Telegraaf, honderden bedreigingen, Lientje van de BBB die de mob nog een beetje extra opjut.
Al decennia horen we racistisch rechts elke dag zeveren dat we ‘alles moeten kunnen zeggen’.
Behalve als iemand iets zegt wat ze niet bevalt natuurlijk, dan roepen Lientje & mob dat Kauthar ‘respect‘ moet hebben.
Zoals zij moslims respecteren zeker?
Is de winnaar van het NK Fortuynherdenken al bekend?
— Sander Schimmelpenninck (@SanderSchimmelp) May 6, 2022
Pim Fortuynprijs
Maar laten we nog eens naar die Pim Fortuynprijs kijken. Even een droge opsomming van de winnaars van de afgelopen jaren. Probeer eens een patroon te ontdekken:
2015 Afshin Ellian
Genomineerden: Hans Teeuwen, Fred Teeven, Annabel Nanninga, Nausica Marbe, Ronald Sørensen
2016: Leon de Winter
Genomineerden: Ebru Umar, Wierd Duk, Dilan Yeşilgöz, Theodor Holman
2017: Ebru Umar
Genomineerden: Machteld Zee, Geenstijl.nl
2018: Theodor Holman (U weet wel, die zich verwant zegt te voelen met aanslagpleger Breivik)
Genomineerden: Yoeri Albrecht, Esther Voet, Özcan Akyol (Akyol weigerde, maar pas na kritiek)
2019: John van den Heuvel en Paul Vugts
Genomineerden: Fidan Ekiz, Martin Sommer, Kim Putters, Eddy Terstall
2020: Jort Kelder
Genomineerden: Arthur van Amerongen, Wieger Hemmer, Esther van Fenema, Maarten Boudry.
2021: Fidan Ekiz
Genomineerden: Ahmed Marcouch, Lale Gül, Ronald Plasterk, Piet Emmer.
2022: Lale Gül (geen andere genomineerden)
De jury van de Pim Fortuyn Prijs 2022:
Simon Fortuyn
JA21-fractieleider Joost Eerdmans
eerdere winnaar Afshin Ellian
eerdere genomineerde Esther van Fenema.
Het is een inteeltclubje van ‘fatsoenlijk’ extreemrechts wat zichzelf prijsjes geeft.
Als je in het verspreiden van haat tegen moslims een goede broodwinning ziet, maar nog niet bent genomineerd, dan ben je echt een sukkel eerste klas.
Ik vraag me af of Vera een kansje maakt volgend jaar.
#TeamKauthar
Credits– Infinite Loop, photo by Franco Folini, (CC BY-SA 2.0)
– Mensen dansen rond een vreugdevuur. Foto door Mimzy, Pixabay licentie, bewerkt door Grutjes.
Another day, another fight.
Geen tijd voor BS, door voor gelijkwaardigheid.
Van de Kamer tot de straat. pic.twitter.com/0oDHGAPbeA
— Kauthar Bouchallikht (@Kauthar_) May 7, 2022