De WRR wil streefcijfers voor vluchtelingen. Daarbij benadert ze asielzoekers als koopwaar.
De WRR (Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid) wil streefcijfers aan asielzoekers hangen.
In haar nieuwe rapport staan niet de mensenrechten, marteling of vervolging, maar allerlei kleine behoeften van gemeenten centraal.
Het is alsof de centrale inkoper het heeft geschreven.
Vluchtelingen hebben gewoon recht om asiel te vragen, dus een maximum aan het aantal asielvragen hangen kan helemaal niet. Maar, zegt WRR: ‘je kunt wel prikkelen’.
Alsof je tegen brandweer zegt: “We kunnen niet verbieden om meer dan X huizen per jaar te blussen, maar het is wel ons streven.”
In een interview met het Parool zegt Godfried Engbersen (raadslid van de WRR) de verschrikkelijkste dingen.
Ja, mensen hebben allerlei rechten en er is “wetgeving”, en zo lang dat zo is kunnen we geen “keiharde limiet” stellen aan wie asiel krijgt (lees: wie wel en niet overleeft), maar het is “een na te streven doel.” Want we kunnen natuurlijk wel een streefcijfer, pardon “beleidsmatig richtgetal” gebruiken…
Het rapport gaat niet alleen over asielzoekers, maar ook over andere migranten. Daar moet ook van alles mee, ook al verbieden wetten en internationale verdragen dat. EU burgers mag je bijvoorbeeld niet verplichten tot vernederende inburgeringstrajecten. “Maar je kunt ze wel prikkelen, op weg helpen. Ik pleit dus voor ‘welkomstcentra’,” aldus Engbersen in het Parool.
Parool doet lekker mee met anti-asielretoriek
In het interview met Engbergen, een bijzonder slechte stuk van Niels Klaassen, wordt bovendien heel het artikel lang gedaan alsof er sinds 2005 maar liefst 2,6 miljoen asielzoekers naar NL zijn gekomen, waarvan er zogenaamd 600.000 bleven. Maar dat is natuurlijk absoluut gelul. Hier worden weer eens alle migranten, remigranten, asielzoekers en statushouders op één hoop gegooid.
Helemaal op het eind zegt Klaassen het wel even in een terzijde: dat eigenlijk maar klein deel van migranten asielzoeker is. Maar dan is al een heel artikel lang de propagandistische indruk gewekt dat we overspoeld zouden worden.
Het is het zoveelste voorbeeld van antivluchtelingenretoriek in Nederlandse media.
Los van het baggerslechte stuk in het Parool is er dan dat vreemde rapport van de WRR. Daarin treffen we een wit-nationalistisch allegaartje wat wel geschreven lijkt te zijn door Lilian Marijnissen terwijl ze weer eens in de PVV vijver zat te vissen.
Zoals gezegd, het rapport maakt zich totaal niet druk om mensenrechten of internationale verdragen, om menselijke ellende, waardigheid of over wat goed is voor de wereld. Alleen de behoeften van de koopman Nederland doen er toe.
Wat de WRR voorstelt is dat gemeentes voortaan gaan shoppen in de asielzoekers die zich aanbieden.
Het roept toch ergens de associatie met een slavenmarkt op. En wat doen we met de mensen die niemand wil? Dumpen we die ergens? Hoe zou dat voelen? In het rapport treffen we zulke vragen uiteraard niet aan.
Ook zouden we volgens de WRR eindelijk ‘rekening’ moeten houden ‘met het incorporatievermogen van de samenleving bij asielmigratie.’ Dat zouden we dan moeten doen door de grenzen in de praktijk nog verder te sluiten voor vluchtelingen, maar dan wel te cherry picken in het buitenland: daar kunnen we dan mooi de meest nuttige asielzoekers uitzoeken en hierheen halen (uiteraard zonder cijfers te noemen) terwijl de rest wegrot in VN kampen of terugkeert naar vervolging en marteling.
Schreibtischtäter
Maar dat doet er allemaal niet toe volgens de WRR, want we moeten eindelijk rekening houden ‘met het incorporatievermogen van de samenleving bij asielmigratie’…
Aanstellers.
Incorporatievermogen? Het aantal asielzoekers is een fractie van wat het vroeger was, en wel doordat mensen nu al letterlijk bij duizenden sterven aan onze grenzen.
Niet door toeval, maar door beleid.
Een anti-asielbeleid wat de WRR dus nog strenger wil, door mensen in nood het leven zo onmogelijk te maken dat ze ondanks hun nood geen asiel meer aanvragen als ze niet binnen ‘het beleidsmatig richtgetal’ vallen.
Dit is gewoon het herhalen van extreemrechtse antivluchtelingen propaganda. Eerst door PVV, toen VVD, CDA en vooral PvdA, en nu onze ‘wetenschappelijke’ instituten. Hoezo zou ons ‘incorporatievermogen’ zijn overschreden? Neem anders even een kijkje in Libanon?
De antivluchtelingenretoriek wordt onderbouwd met zeer discutabele ‘feiten’. Zo zou het verenigingsleven kapot gaan als er teveel migranten komen. Onzin, dat is weliswaar soms de klacht van inflexibele witte besturen, maar geen werkelijkheid.
Voorbeeld: in een zeer gemiddeld provinciestadje als Den Bosch kwamen er sinds 2010 niet alleen migranten, maar ook 304 nieuwe verenigingen en stichtingen bij. Sinds 2000 zijn het er zelfs meer dan 500 nieuwe. Allemaal met een bestuur, vrijwilligers enzovoorts.
(Data via Galant)
Min of meer positief
Niet alles is negatief in het WRR rapport. Zo wil men een betere aanpak van discriminatie op arbeidsmarkt. Maar veelzeggend dat daar in rapport van 322 bladzijden, slechts 3 bladzijden over gaan. Meer dan “we doen al van alles”, wat vrijblijvende bewustwording en wie weet, ooit boetes, staat er niet in.
Mooi dat men ook arbeidsmigranten wegwijs wil maken, en daar exclusieve expatcentra voor open wil stellen. Maar kwalijk dat Asscher zijn idiote inburgeringsplicht nog wordt uitgebreid, en in elke gemeente anders wordt.
Ik ben intussen cynisch genoeg over het Nederlandse migratiebeleid om te vermoeden dat men niet opnieuw wil meemaken dat het inburgeringsbeleid landelijk volkomen door de mand valt, en dat men het daarom maar decentraliseert. Probeer dan nog maar wat aan misstanden te doen.
-“Het gaat helemaal mis!”
-“Nou mijnheer, dat gaan we niet in de krant zetten hoor, want u heeft het alleen maar over Uden”
-“Ja, maar in Goes en Alkmaar gaat het ook niet goed!”
– “Straks gaat u nog over Tietjerksteradeel beginnen. Dat is toch allemaal veel te ingewikkeld voor de lezer.”
Concluderend
De WRR benadert migranten, en zelfs asielzoekers, slechts als commodity. Als koopwaar. Tegelijkertijd benadert ze migranten ook nog eens als gevaar voor de ‘basisregels van het samenleven’, die daarom kennelijk zo dwingend mogelijk aan hen uitgelegd moeten worden.
Een verschrikkelijk rapport en zoveelste ondermijning van asielrecht, die helaas precies voldoet aan de tijdsgeest. Laten we maar hopen dat de partijen in de Tweede Kamer er zo’n ruzie over krijgen dat er niets van de plannen terecht komt – al zal dat dan misschien nog wel een ruzie zijn omdat ze het niet onmenselijk genoeg vinden, ook.
Voor een totaal andere take op integratie kan ik je dit artikel over Willem Schinkel aanraden.
Ik volgde het niet helemaal als het ging om het verenigingsleven. Wat kramen ze nou uit over dat dat beschadigd wordt door migranten? Ik snap dat het onzin is, maar hoe komen ze erbij?
Ligt misschien een beetje voor de hand, maar sommige vrijwilligersinitiatieven hebben juist extra invulling, concrete doelen, door vluchtelingen te steunen.