Glashard liegen tegen kinderen, of je schouders ophalen als ze vertellen dat ze bang zijn te sterven. Politici vertonen psychiatrisch gedrag zodra ze geconfronteerd worden met de gevolgen van hun beleid.
(Liever luisteren dan lezen? Dat kan hier.)
Kinderen voorliegen
Tim Hofman neemt in zijn documentaire “Terug naar je Eige Land”, Nemr mee naar het Binnenhof. Nemr is hier geboren. Maar hij wordt samen met zijn ouders ’teruggestuurd’ naar Irak, het land waar hij nog nooit van zijn leven geweest is.
In Hofman’s docu zegt Buma (CDA) tegen dit achtjarig kind over zijn dreigende deportatie:
“Dat is door anderen bepaald en niet door mij.”
Liegen tegen kinderen die je potentieel de dood instuurt, dat is blijkbaar de nieuwe ‘superieure joods-christelijke cultuur’ waar Buma het zo vaak over heeft.
Want Buma was tijdens de kabinetsformatie heel duidelijk: het Kinderpardon mag absoluut niet ‘verruimd’ worden.
De wet moest van Buma een nepwet blijven, en mocht niet werkend gemaakt worden. In heel 2016 werd er slechts één keer een kind toegestaan te blijven op basis van dit ‘pardon’. Dat het zo blijft komt dus juist door Buma en Rutte, door het CDA en de VVD en de rest van rechts, ja ook door de hypocriete haatzaaiers die ineens heel even vóór kindertjes zijn als ze op Tv komen en de rest van het jaar weer hetzen tegen asielzoekers.
Geen kinderfantasie
Ook de VVD wil koste wat het kost voorkomen dat er daadwerkelijk kinderen kunnen blijven. Ze moeten ’terug naar waar ze vandaan komen’, zelfs als ze hier zijn geboren, en ‘daar’ nog nooit van hun leven zijn geweest. Zelfs als dat Irak is, een land waar sinds het westen met onze steun is binnengevallen, meer dan 1 miljoen doden zijn gevallen.
Het is alweer tien jaar geleden dat twee onderzoeksbureau’s samen tot dat aantal kwamen. Sindsdien is de situatie niet verbeterd.
Dat Nemr bang is om te sterven in Irak is dan ook bepaald geen kinderfantasie, het is gewoon een reëel en serieus risico. Zoals ook onze eigen overheid waarschuwt:
Dood? Ja èn?
Klaas Dijkhoff illustreert zijn totale desinteresse voor deze achtjarige jongen zo:
,,Wat denk je wat er met je gaat gebeuren als je naar Irak gaat?”, vraagt Tim Hofman aan Nemr, op het moment dat Klaas Dijkhoff (VVD) naast hem staat.
Nemr hoeft niet lang na te denken: “Dood.”
Na een ongemakkelijke stilte negeert Dijkhoff Nemr, en zegt tegen Tim Hoffman: “Ja, dus?”
https://twitter.com/MartijnFrancis/status/1058066216152109056
Klaas Dijkhoff probeert op Twitter een beetje aan damage control te doen door te vertellen dat hij ook wel graag lief doet tegen kinderen, maar dat hij dat niet kan, omdat hij het eerlijke verhaal wil vertellen dat hij helemaal niet lief wil doen tegen kinderen.
Zijn verhaal bestaat uit niets dan frames en leugens. Zo zouden ouders hier allemaal illegaal blijven terwijl ze zijn uitgewezen door de rechter. Ze “negeren de regels”. Niet waar, veel mensen zitten gewoon in een procedure en hoefden eerder nog niet weg. Voor die lange procedures is niet zelden de IND zelf verantwoordelijk, in plaats van de ouders. Zie ook hieronder over procedures. En dan hebben we het nog niet eens over mensen die wel weg willen, maar niet weg kunnen.
Nog een frame: als mensen vanwege het Kinderpardon zouden mogen blijven, ‘nemen ze eigenlijk een plek in die aan echte vluchtelingen toebehoort.’
Hoe zie je dat voor je, Klaas, denk je dat er als er een kind mag blijven, er onmiddellijk een IND’er naar een willekeurige statushouder stapt en zegt: sorry hoor, je moet er uit, want anders past dat ene kind niet’?
Hij vind het ook unfair tegenover mensen die al wel door de deportatiemachine zijn gehaald. “Die kinderen zijn net zo lief, en die wonen ook niet meer in Nederland.” En, vindt Dijkhoff, als we hen onterecht hebben uitgezet, dan moeten we natuurlijk iedereen onterecht uitzetten.
(Ik ben benieuwd waar Klaas zelf onterecht heen gedeporteerd wil worden. Want we kunnen natuurlijk niet hebben dat hij hier de plek inneemt die eigenlijk aan een echte Nederlandse baby toebehoort.)
Klaas sluit zijn karikatuur van kinderen die buiten het Kinderpardon vallen, af, met de mededeling dat we geen karikaturen van mensen moeten gaan maken. We mogen het best met hem oneens zijn, maar het zou toch beter zijn als we dat niet meer scherp of hardop zeggen.
Want hij is staatssecretaris Asielzaken geweest, en toen heeft hij maar 240 keer gezegd dat iemand ondanks de regels toch maar wèl mocht blijven (terwijl zelfs de extreemrechtse Rita Verdonk haar discretionaire bevoegdheid 1.100 keer gebruikte). Dus dan snap je wel dat, eh, dat in de woorden van Klaas ‘de wereld niet zo zwart-wit is als soms gebracht wordt’, of iets dergelijks, en dus moeten die kinders er gewoon uit, als ik hem goed begrijp.
Zoals ik vorige keer ook al zei: Polarisatie is een prachtig woord, waarmee je net kunt doen alsof het net zo fout is om kinderen te willen redden, als het is om ze te willen deporteren.
Terug je hok in
Pechtold, die op het moment van filmen nog net in de politiek zit:
“Wat ik kan doen, is heel goed met alle mensen die er bij betrokken zijn nadenken, en vooral er voor te zorgen dat jij niet het slachtoffer wordt van alle aandacht die sommigen misschien goed bedoeld voor jou vragen”.
Gelukkig maar. Want zonder zo’n bijzondere actie van D66 om Nemr weer terug in een donker kastje te duwen, en voor ons te verstoppen zodat hij echt geen enkele kans meer heeft om te blijven, tot de IND hem komt ophalen en deporteren, zonder dat alles zou het natuurlijk slecht met Nemr aflopen hè.
Echt niet zo netjes
“Ik vind dit ècht niet zo netjes.”
Asscher heeft het niet meer. De PvdA top wilde toch al geen Kinderpardon, maar werd door zijn congres gedwongen om toch nog een beetje voor de fake te Kinderpardonnen, waarna de PvdA top het verhaaltje samen met de VVD zo ver mogelijk heeft uitgekleed: wel een Kinderpardon, maar dan onwerkbaar.
Asscher beweert tegen Hofman dat zijn partij vóór verruiming van het Kinderpardon is, maar zijn asielspecialist Attje Kuiken verklaarde op 29 juni 2016 nog dat de PvdA tégen het oprekken van het pardon is.
De PvdA top heeft vanaf het begin een bizar spel gespeeld, waarin het Kinderpardon werd uitgeruild tegen de voorgestelde strafbaarstelling van illegaliteit, waarna er meerdere opstanden onder de partijleden uitbraken. Myrthe Hilkens zei zelfs haar Kamerlidmaatschap op omdat ze het beleid niet meer te verdedigen vond. Pas toen PvdA leden de druk tot grote hoogte opvoerden, was de PvdA in 2017, vlàk voor de verkiezingen, toen men al wist dat het toch al niet meer door zou gaan, plotseling weer vóór verruiming van het pardon. Maar het kabinet, waaronder op dat moment ook nog de PvdA met Asscher als minister en vicepremier, dezelfde Asscher die meteen daarna partijleider werd, voerde de door de Kamer aangenomen motie voor verruiming niet uit.
Asscher liegt in elk geval niet als hij tegen Nemr zegt: “Ik kan het niet beslissen.” Dat lukt hem inderdaad al jaren niet, steeds als hij tegen een echt Kinderpardon is krijgt hij ruzie met zijn achterban.
Nemr staat bij zijn verhaal terecht enorm te gapen: het gaat helemaal nergens over.
Procedures
Staatssecretaris Harbers gebruikt de aandacht voor het falende Kinderpardon nota bene om te bepleiten dat mensen voortaan niet meer normaal zouden moeten kunnen procederen. Heeft hij een commissie voor ingesteld, om te kijken hoe we procedures kunnen inkorten, lees voorkómen.
Dat lulverhaal hoor je meer: Het zou allemaal aan te lange procedures liggen, en aan asielzoekers die misbruik maken van de regelingen. Het is de schuld van de ouders!
Okay. Ik ga je iets vertellen. Als ik tegen je zeg: “Jij moet dood”, dan hoef je dus eigenlijk niet dood. Ik ga het ook helemaal niet zeggen hoor, ik wil dat helemaal niet eens. Maar stel dat ik dat tóch zou zeggen, zeg maar, dan hoef je het dus nog steeds niet meteen uit te voeren.
Om het nog gekker te maken: Als een politieagent, de IND, of een minister, of zelfs een rechter tegen je zegt dat je dood moet, dan hoef je nog steeds niet dood. Dat komt zo: ze noemen dit hiero een democratie. Daarin gelden wetten, en één van de belangrijkste wetten zegt simpel gezegd dat je pas hoeft te luisteren als er geen procedure meer mogelijk is. Je mag zoveel procederen als dat de wet maar toestaat.
Als je dat dus doet, net zoals de IND trouwens, dan is dat dus geen misbruik.
Ga ik nog even een keer zeggen, speciaal voor Harbers, want die is vast weer niet aan het opletten: GEEN MISBRUIK.
We zeiden eerder al: Als je over de stoep loopt en dat mag, dan is dat toch ook geen misbruik? Dus waarom procederen dan wel? Maar omdat Harbertje ons toen blijkbaar nog niet helemaal begrepen heeft leggen we het ook nog maar eens anders uit: Als je gewerkt hebt en je vraagt om loon, dan is dat geen misbruik, dan is dat OK. Met procedures hetzelfde: dat je er recht op hebt betekent zeg maar dat je het ook mag doen. Echt, heus: rechten heb je niet alleen maar als je ze maar niet gebruikt.
Wel misbruik
En trouwens, wat betreft lange procedures… waar liggen die eigenlijk aan? Oh ja, aan de staatssecretaris van asiel die de procedures zelf enorm heeft vertraagd. De procedure voor gezinshereniging ging bijvoorbeeld van 3 maanden naar 2 jaar. De procedures werden zo ver vertraagd, dat je nu kan zeggen: dit is het proberen weg te pesten van asielzoekers. En dat zeg ik niet he, dat zegt het ministerie zelf. Over se eige.
Om het nog mooier te maken: die bizar lange termijnen die het ministerie zichzelf nu geeft om te beslissen op asielaanvragen, die werden ingevoerd ‘vanwege de enorme noodsituatie’ toen er in 2015 pak hem beet twee keer zoveel asielzoekers kwamen als het jaar ervoor. Maar toen dat aantal in het jaar daarna al weer op minder dan in 2014 zat, toen veranderde er toch niets aan die langere procedures.
Om het nog mooier te maken: Het kabinet bezuinigde vervolgens zo hard op IND’ers (en ook op opvanglocaties) dat er nu een tekort van is, ondanks de veel lagere instroom.
Terwijl her en der nog steeds wat verdwaalde eikels lopen te piepen dat ze overspoeld worden door een snel opdrogend asielzoekersbeekje, kwamen er de afgelopen 12 maanden maar 18 k asielzoekers naar Nederland, in plaats van de 43 k van 2015.
Maar door rucksichtlos te bezuinigen zodra er heel even nóg iets minder mensen waren, haalt de IND nu zelfs die verlengde termijnen niet meer.
Vluchtelingenwerk luidde deze week nog de noodklok: dankzij Harbers zijn beleid moeten asielzoekers intussen 43 weken wachten op hun allereerste gesprek. Bijna een jaar wachten! Op het begin van een procedure die volgens het kabinet in totaal maar een week zou moeten duren… maar die dankzij het kabinet 43 keer zo lang duurt.
En na dat gesprek gaan dus pas de termijnen (van bijvoorbeeld 2 jaar voor een asielbeslissing en gezinshereniging) in, die de IND dan vervolgens ook weer elke keer extreem overschrijdt.
Asielzoekers motte we sterilisere
Maar nee hoor, het ligt aan de ouders! Mijn god, er zijn zelfs types die er niet voor terugdeinzen om te roepen dat je gewoon maar geen kinderen moet krijgen als je in een asielprocedure zit. Natuurlijk joh! Als je vanwege bijvoorbeeld oorlog je kinderwens uitstelt tot je in veiligheid bent, en je op pak hem beet je 33ste vlucht, gewoon een jaartje of 10 wachten tot de IND eindelijk ophoudt met procedures vertragen en in beroep te gaan als de rechter vindt dat je mag blijven. En OK, daarna ben je misschien wel te oud om nog kinderen te kunnen krijgen, maar hey, dan had je maar geen misbruik van het leven moeten maken, en gewoon netjes dood moeten gaan toen IS of Assad op je schoot.
Voor het blok gezet
Het AD en de gebruikelijke rechtse sneuneuzen, waaronder zelfs een minister, hebben nu kritiek op Hofman ‘dat hij politici voor het blok zet door minderjarigen in te zetten.’
Nee lulletjes, die politici zetten minderjarigen voor het blok, maar willen de gevolgen van hun beleid letterlijk niet onder ogen komen.
Teken even als je het nog niet hebt gedaan. En stem verdomme eens op wat anders dan die rechtse klootzakken, okay?
Volledige docu zie je hier:
En nu we toch bezig zijn
Sod off met die grenzen. Doe niet net alsof je meer rechten hebt omdat je toevallig aan deze kant van een denkbeeldig lijntje uit een baarmoeder gedonderd bent, in plaats van ‘daar’.
Hou op met angstzaaien voor hordes mensen die ons gaan overspoelen. We hebben hier al vaak genoeg aangetoond dat je ongelijk hebt. Want, ook als je het niet over kinderen, niet over vluchtelingen, maar over economische migratie hebt:
- Doe niet net alsof je meer recht op spullen, veiligheid of leven hebt dan een ander. En hou ook maar op met zeuren over economische migranten. We hebben met het westen de wereld leeggeroofd, doe nu maar niet net alsof je het morele gelijk hebt om de grenzen dicht te gooien als er iemand een beetje terug komt halen.
- Nee, je hoeft ook niet te gaan zeiken dat je niet schuldig bent aan daden die onze verre voorouders hebben begaan, en dat het tijd is om de kolonisatie achter ons te laten zonder er nog ooit over na te hoeven denken. Want dat leegroven gaat nog altijd door. Met de macht die het westen heeft, zorgen we nog altijd dat er een hele dikke stroom van grondstoffen en recources hierheen gaat, en bijna niks van waarde terug.
Zelfs onze ontwikkelingshulp besteden we tegenwoordig ten eerste voor een deel om migratie terug te dringen (want tjonge, daar hebben die mensen daar tenminste iets aan?) en ten tweede gebruiken we het voornamelijk als exportsteun: het geld wordt vooral aan westerse bedrijven en organisaties uitgegeven om daar ‘iets goeds te doen’. - Hou maar op met je angstdromen om overspoeld te worden. De meeste mensen blijven, ook in rot-omstandigheden, toch gewoon bij hun vrienden en familie. Bewijs: we hebben net een grootschalig experiment gedaan, wat we het verdrag van Schengen noemden. Daarbij mocht iedereen binnen de EU zomaar verhuizen. Vervolgens hebben we Griekenland leeggeplunderd. We hebben ze gedwongen alles te verkopen wat ze hebben, de economie verneukt en de sociale zekerheid nagenoeg afgeschaft. Ál die Grieken konden gewoon naar Nederland komen, om hier weer lekker ruim te leven. En een paar deden dat ook. En toch zijn we niet overspoeld: de meeste Grieken bleven gewoon thuis, bijvoorbeeld om hun naasten te steunen voor zover ze dat konden.
Het idee dat compleet Afrika plus Azië hierheen wil zodra dat kan, is complete kul. - Sterker nog, één van de belangrijkste redenen dat mensen proberen te blijven, als ze Europa één keer binnen zijn gekomen, is dat dat zo moeilijk is. Als ze er éénmaal zijn, proberen ze er alles aan te doen om niet weg te hoeven, want je weet niet of je een tweede keer levend de grens over komt, of zonder in een door de EU betaald slavenkamp terecht te komen.
Als je migratie vrij maakt, en iedereen hierheen mag die wil, dan zullen er heus wel wat meer komen, maar gaan mensen ook makkelijker weer weg, als ze bijvoorbeeld weer even genoeg loon bij elkaar hebben gewerkt om met de familie weer even verder te kunnen, of als ze nog niet zeker weten of het thuis weer helemaal veilig is, maar willen gaan kijken in de wetenschap dat ze ook weer weg kunnen als dat nodig is. - Oh, en voor het geval je echt alleen maar met je reet denkt, en niet kunt begrijpen dat mensen bestaansrecht hebben, ongeacht de vraag of ze nuttig of nodig zijn:
Je weet nog dat verdringing door migranten nauwelijks bestaat, en dat we vanwege de vergrijzing juist migranten nodig hebben, zodat er straks nog iemand is om je ouwe witte reet af te vegen, hè? - Oh ja, en de slechtste smoes die er gebruikt wordt om dichte grenzen te verantwoorden: de grensdoden. Steeds weer hoor je politici die het zo erg vinden dat er mensen verdrinken in de Middellandse Zee, dat ze de grenzen… nóg dichter willen gooien.
Dat die politici zelf niet verdrinken in de berg boter op hun hoofd, is een prestatie van formaat. Er is nu zelfs wetenschappelijk aangetoond dat de enige reden dat mensen verzuipen, juist die dichte grenzen zijn. Als de grenzen open zijn, pak je immers geen gammel bootje maar gewoon het vliegtuig, of desnoods ga je lopen. - Mensen die zeiken over grenzen die dicht moeten blijven, of nog dichter moeten, moeten zich er zelf ook eindelijk eens aan houden. Niks geen vakanties meer in Bali. Wil je Down Under, dan sluiten we je voortaan in een kamp op. Down under genoeg voor je? Goedkoop shag halen in België, of een biertje drinken aan de Donau? Hup, in het gevang en daarna op deportatie! Lekker uitwaaien op Griekenland? Hier is je onderkomen op Lesbos, lieverd!
Weg dus met die grenzen.
Maar laten we beginnen met die 400 kinderen eindelijk rust te geven. Want die zijn al thuis.
Knap hoe je zo goed mijn ideeen over migratie kunt verwoorden!