Een extreemrechtse verdachte die nog midden in haar proces zit omdat ze mensenlevens in gevaar bracht.
Twan Huys nodigt haar uit om uitgebreid haar verhaal te doen, en laat haar kritiekloos een vreedzame activist (die nota bene slachtoffer is van haar opruiing), beschuldigen van terrorisme.
Het is deze week groot nieuws. De mensen die de snelweg blokkeerden om het protest tegen zwarte Piet in Dokkum tegen te houden, staan voor de rechter. Evenals Jenny D, die wordt beschuldigd van opruiing en de organisatie van de blokkade. (Velen verbazen zich dat Wierd Duk niet ook voor de rechter staat, aangezien zonder zijn woordvoerderschap, gratis publiciteit en expliciete support de blokkade nooit was gelukt, en nooit zoveel steun had gekregen).
Jenny Douwes werd gister, terwijl haar proces nog loopt, uitgenodigd in RTL Late Night, om zoveel met leugens en frames te strooien als ze maar wilde.
Alleen als Douwes ook nog de burgemeester wil belasteren, grijpt Huys steeds in.
Terroristische dreiging
Douwes associeert Afriyie in het programma meermaals openlijk met terrorisme, hoewel de AIVD die ze daarbij steeds aanhaalt, juist veel kritischer en waarschuwender was over het extreemrechtse kamp waar Douwes zelf toe behoort.
Sterker nog, de NCTV (nationaal coördinator terrorismebestrijding en veiligheid) noemt de blokkade van Jenny expliciet in zijn rapport van maart dit jaar – terwijl er niets in staat over Kick Out Zwarte Piet of Afriyie.
Hiernaast: Screenshot uit het rapport van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding met de tekst over de ‘blokkeerfriezen’.
Het hele rapport lees je hier.
Neerkijken
Maar niemand die haar erop wijst dat juist zij wordt geassocieerd met terroristische dreiging. Nee, Twan Huys ontvangt deze verdachte die op haar veroordeling wacht met alle egards die een held betaamt.
Haar advocaat mag bovendien de ene frame na de andere politieke uitspraak bijzetten: opnieuw leugens over Afriyie, en discussietechnieken die niets te maken hebben met de juridische belangen van zijn cliënt, maar alles met ’t de mond snoeren van haar slachtoffer.
En intussen is Jerry King Luther Afriyie eigenlijk wel uitgenodigd door Twan Huys, om als slachtoffer van Douwes aan de tafel te komen praten over het proces, maar wordt hij gedwongen om als een bedelaar buiten de kring bij het publiek te zitten, op letterlijk een lagere plaats dan de witte mensen aan tafel.
Tien minuten lang duurt het item intussen. Jenny Douwes en haar advocaat krijgen steeds als enigen het woord, zeker nadat Afriyie aangeeft dat hij ofwel serieus iets wil kunnen zeggen, ofwel liever even wacht op zijn beurt.
Aanvallen op het slachtoffer, in plaats van de dader.
Het item duurt 27 minuten. Ongeveer 4 minuten daarvan is Jerry daarvan aan het woord om zich te verdedigen tegen aanvallen, ongeveer 21 minuten bestaan uit verhalen van Jenny en haar advocaat, kritiekloze vragen aan Jenny of beschuldigingen aan het adres van Jerry.
Nu voert Twan een toneelstukje op.
Terwijl hij Jerry Afriyie als een Oom Tom behandelt die je nog wel even mag laten zweten, en Twan iedereen in spanning houdt, vraagt hij toestemming aan de dader om haar slachtoffer aan tafel uit te nodigen. Hij weet dat ze het moeilijk vindt hoor, alle begrip.
Jerry krijgt het woord niet, Jenny wel. Jengelende Jenny vindt het niet leuk, ze voelt zich te verheven boven haar slachtoffer om met hem aan tafel te zitten. Maar Twan dringt aan, of ze het toch alsjeblieft wél goed wil vinden, want dat was eigenlijk wel afgesproken, ook al ontkent Jokkende Jenny dat nu.
Niemand maakt plaats. Het moment wordt gerekt. Douwes mag nog wat liegen en sputteren zonder tegengesproken te worden. Letterlijk 5 minuten duurt het toneelspel, een eeuwigheid in talkshows.
Dan maakt Twan het grote gebaar. Jerry mag toch aan tafel plaatsnemen, ook al is hij zwart.
Hij zal wel dankbaar wezen. Maar voor Twan is iedereen gelijk hoor.
Om te kotsen
Het is om te kotsen, deze uitzending van RTL Late Night, zoals de meeste talkshows op dit moment misselijkmakend zijn. Ik weet niet eens of Huys zich bewust is van hoe racistisch de hele vertoning is. Maar bewust of niet, dat maakt niet uit, de daden zijn gelijk.
Zijn eerste vraag aan het slachtoffer, niet aan de dader:
“Kwamen jullie daar nou om rotzooi te trappen?”
Zijn eerste vraag aan de dader, niet aan het slachtoffer:
“Hoe was het nou voor jou persoonlijk, deze week?”
Daarna wordt Fred Teeven nog even wit gewassen, ondanks zijn fraude en aangetoonde leugens over bonnetjes. Hij is wèl één van ons, net zoals Jenny.
Crimefighters zijn het, die onze samenleving veilig houden. De tafel kijkt vies naar Afriyie.
Als men overgaat naar het volgende onderwerp, Fred Hachee zijn nieuwe Tv-show, wordt Jerry Afriyie stilletjes van tafel verwijderd, terwijl Jenny Douwes mag blijven zitten, om samen met Teeven breed te glunderen.
Zo wassen onze media zichzelf weer witter dat extreemrechts wit.
“Maar Twan was wel goed hè, zo neutraal en vasthoudend, terwijl die Jerry op het oordeel over de tafel zat te wachten? Nounounounou.”
Anderen vinden het niet eens ver genoeg gaan.
RTL Boulevard presteert het om zelfs nog verder te gaan. Collega Huys is volgens hen omstreden. Niet omdat hij een zwarte man als minderwaardig mens behandelde. Nee, de leugens van Jokkende Jenny zijn door RTL intussen tot parttime waarheid gebombardeerd. Jenny zou alleen aan tafel komen zitten, en nu kwam Jerry ineens bij haar aan tafel! ‘Dan ben je toch zeker niet meer betrouwbaar als talkshow host?’
RTL Boulevard gaat op onderzoek uit. En na een lange tocht door de stadsjungle vinden ze Twan Huys, in het wild op straat. “Voor het eerst dat hij openlijk praat met de media” durft Beau van Erven Dorens letterlijk uit zijn mond te laten komen, een paar uur na Twan’s uitzending.
Twan vertelt het verhaal over hoe hij harde afspraken met Jenny’s advocaat maakte, over hoe beide partijen aan tafel zouden komen. Het maakt allemaal geen reet uit. RTL Boulevard gaat evengoed lekker verder met de White Pride Lies van Douwes en haar advocaat Anker te herhalen.
Ik weet niet eens of ik hier nog wel iets over moet schrijven. RTL zorgt gewoon dat er wat ophef blijft bestaan om de kijkcijfers op te krikken, en zorgt er tegelijkertijd voor dat we niet meer discussiëren over het openlijke vertoon van keihard racisme in en door de talkshow.
Niemand die het meer heeft over hoe de dader op een voetstuk werd gehesen terwijl het slachtoffer racistisch werd bejegend. Nee, in plaats daarvan discussiëren de meeste mensen nu over de vraag of Twan nu wel of niet eerlijk zijn afspraken is nagekomen naar Douwes.
Het is gewoon pure mediastrategie, die zich er niet eens voor interesseert of ze gebaseerd is in racistische aannames, laat staan of ze die bovendien bevordert.
The white show must go on.
Tegengif
Lees hier wat Jerry Afriyie en Mitchell Esajas hebben gezegd tijdens hun spreekrecht als slachtoffer in de zaak tegen Jenny Douwes en haar voetvolk.
Ik kan niet anders dan enorm veel respect hebben voor hun geduld, liefde en vasthoudendheid. Ik denk niet dat ik dat zou kunnen opbrengen.
Het is raar om Jerry zo vaak “slachtoffer” te noemen in deze tekst, terwijl ze juist zo sterk zijn. Toch zijn ze dat natuurlijk wel in deze strafzaak tegen de ‘blokkeerfriezen’, die overigens helemaal niet allemaal Friezen waren.
(Oh ja, en die Friese punks met patches van de band Dead Kennedys? Die mensen op de snelweg blokkeren omdat ze het niet trekken als iemand een fijn Sinterklaas voor álle kinderen wil? Zeg gasten, anders luister hier eens naar.)
Naschrift: White Pride Lies
In de uitklaptekst (“Anderen vinden het niet eens ver genoeg gaan”) hierboven schrijf ik al wat over RTL Boulevard. Zij waren echter niet de enigen. Bijna heel de pers accepteert de leugens van Jenny Douwes als waarheid, zonder ook maar iets te checken. Alsof dit allemaal nog niet schandelijk genoeg is, zijn ze verdomme boos op Twan Huys omdat hij de afspraken met Douwes zou hebben geschonden. Maar zoals gezegd, dat is opnieuw een leugen van Jokkende Jenny.
Zowel Twan Huys als Goran Sluiter (hoogleraar Internationaal Strafrecht en advocaat van Jerry Afriyie) hebben intussen laten weten dat juist met Jenny Douwes, via haar advocaat W. Anker, duidelijk is afgesproken dat Jerry Afriyie gewoon aan tafel zou komen zitten, als een gelijkwaardige gast.
(Lees hier in detail hoe dat ging.)
In werkelijkheid was het dus Jenny Douwes die de afspraken schond.
Een typisch extreemrechtse tactiek van gaslighting: beschuldig de ander van wat je zelf doet. Noemt de NCTV jou in haar rapport over terrorisme, dan beschuldig je Jerry er van. Schendt je zelf de afspraken met RTL Late Night, beschuldig dan Afriyie en Huys van je eigen daden.
Blaming the victim
Het is wit privilege wat Jokkende Jenny beschermt, en haar met deze oplichterij weg laat komen. En al kun je er op zich niets aan doen als je wit bent, en daardoor ook automatisch witte privileges krijgt (lees hier meer), je kunt er natuurlijk wel wat aan doen als je er handig gebruik van maakt om met leugens weg te komen.
Het zijn raciale vooroordelen waardoor krantenredacties er bij voorbaat van uit gaan dat die vlotte witte meid met haar kordate kapsel wel een punt zal hebben, en dat die zwarte gast het wel weer niet genoeg zal vinden en meer wilde hebben dan hij zou krijgen.
Het is een basishouding, zeker bij kranten als AD en Telegrof: met de mond belijden ze het idee dat iedereen gelijk is, maar in werkelijkheid vinden ze ‘minderheden’ die eisen als een normaal en gelijkwaardig mens behandeld te worden, ‘zeurpieten’. Tenminste, als ze zwart zijn, of vrouw, queer of moslim. ‘Nooit is het genoeg’, zuchten ze, terwijl de top in media en politiek nog altijd voornamelijk uit witte mannen bestaat, en er na meer dan 75 jaar kritiek op zwarte piet nog altijd nauwelijks iets veranderd is.
Samenvatting van het voorafgaande
- Zoals gezegd: Na meer dan 75 jaar kritiek is er nog steeds nauwelijks iets veranderd aan een raciale stereotypering die een bevolkingsgroep te kakken zet tijdens iets wat een leuk kinderfeest voor iedereen zou moeten zijn.
- Mensen die daar beleefd en geweldloos op willen wijzen, krijgen het hele jaar te horen dat ze niet nu al moeten zeuren terwijl het nog lang niet Sinterklaas is, en krijgen tijdens de intocht te horen dat ze op elke dag mogen demonstreren behalve nu.
- Stelselmatig schendt de overheid hun demonstratierecht, door ze niet te laten demonstreren, illegaal te arresteren of zelfs in elkaar te hakken. Vervolgens roepen de media dat ze onrust stoken.
- Een raciste, die zich op Twitter associeert met onder andere de nazistische NVU en vele bekende neonazi’s, krijgt de kans om een illegale actie tegen de zwarte mensen die ze verafschuwt op te zetten. Weliswaar wordt haar dat officieel verboden, maar als Wierd Duk, één van de bekendste journalisten van Nederland, er actief reclame voor maakt wordt dat niet verboden, en als zij (zoals tijdens de rechtszaak is gebleken) achter de schermen door blijft gaan met organisatie, wordt er niet ingegrepen.
- Als de snelweg door Jenny’s thugs wordt geblokkeerd, daarmee effectief het demonstratierecht van KOZP schendend, een blokkade bovendien die zo onvoorzichtig wordt uitgevoerd dat er daadwerkelijk botsingen ontstaan en het leven van mensen in gevaar wordt gebracht, komt de politie letterlijk, op de snelweg, de handen van de daders schudden. De slachtoffers van de racisten worden door de politie van Dokkum weggeleid, waarbij de politie net zo lang afritten blokkeert totdat de burgemeester verbiedt om nog te komen “omdat het al te laat is” en ze ook nergens anders meer van hun demonstratierecht meer gebruik kunnen maken. De pers roept intussen de daders tot helden uit.
- Een klein jaar later komen de extreemrechtse daders dan toch nog voor de rechter. De pers roept ze opnieuw uit tot helden. Jenny Douwes, die op twitter mensen volgt als neonazi Richard Spencer, NVU en die als derde volger Geert Wilders kreeg, wordt Jenny d’Arc genoemd. Hoewel ze in de rechtszaak niet eens durven te gaan staan voor hun ideeën of daden (“we zijn voor demonstratievrijheid, daarom blokkeerden we KOZP”) en met allerlei vage smoesjes komen (Niemand van hen erkende actief te hebben geblokkeerd, ze waren állemaal slechts ‘bijrijder’ of waren daar ‘per ongeluk aanwezig’) hijsen de vaderlandse media ze op een voetstuk of vragen zoals Pauw de (helaas niet vervolgde) medehitser Wierd Duk om commentaar.
Bronnen vind je hier.
Afleiding
Intussen hebben RTL, extreemrechtse activisten als Douwes en rechtsactivistische kranten als de Telegrof het mooi voor elkaar: we voeren nu een welles-nietes spel over wat de afspraken nou waren en wie ze schond.
Terwijl we over heel iets anders zouden moeten discussiëren: namelijk hoe het anno 2018 in godsnaam nog kan gebeuren dat een talkshow iemand zo overduidelijk racistisch bejegent. En andere media dat vervolgens ook nog eens versterken in plaats van het te bekritiseren.
We shall overcome
Eén ding is een stuk positiever. Zwarte Piet gaat veranderen. Ook al gaat het allemaal veel trager dan zou kunnen en moeten, ook al omarmen Nederlandse media massaal AltRight, ook al krijgen mensen als Afriyie een voor ons land ongekende hoeveelheid geweld over zich heen, en verloor hij zelfs zijn broodwinning door zijn mening kenbaar te maken in het land der Vrije Meningsuiting – de raciale stereotypering van zwarte piet gaat er aan. Overigens, vast tot haar grote frustratie, mede dankzij de acties van Jenny D.
Hoe meer illegale acties, bedreigingen en overheidsgeweld de mensen van Kick Out Zwarte Piet over zich heen krijgen, hoe sneller zwarte piet tot de geschiedenis zal behoren. Dat is hoe geweldloosheid werkt. De pro-piet fanaten en de illegale overheidsacties helpen alleen maar om de aandacht op het probleem te blijven vestigen, met hun hysterische reacties op een paar mensen die gewoon rustig met een spandoek naast een intocht willen staan. Zodoende helpen de pro-pieters indirect om zwarte piet te laten verdwijnen.
Maar wat een moed van de mensen die al deze ellende ondergaan, en die toch niet wijken. Laat de NTR alsjeblieft eindelijk zijn leidende rol erkennen in het uiterlijk van de Pieten, en verantwoordelijkheid nemen voor er nog ergere dingen gebeuren dan deze blokkade.