Abou Jahjah heeft de verkeerde kleur

Dyab Abou Jahjah is zondag te gast bij Zomergasten, en het land is te klein. Want wij houden heel veel van grote muilen in dit land, maar alleen van witte grote muilen.

Redacteur neemt half afstand

Gaaf dat de VPRO zich, net als de Bezige Bij, niet laat intimideren door het rechtse riool wat afgelopen week open ging. Het is goed dat Zomergasten meer is dan alleen het zoveelste podium voor Rutte.

Ik vind het wel erg jammer dat de hoofdredacteur haar keuze denkt te moeten verdedigen door feitelijk afstand te nemen van Abou Jahjah. Haar redenatie komt er op neer dat Dyab interessant is omdat ze het niet met hem eens is.

Dat kan natuurlijk.

Wat houdt je eigenlijk tegen om je gast gewoon te verdedigen tegen onterechte aantijgingen? Is dat ook niet meteen een betere verdediging van Zomergasten, dan halfslachtig te doen alsof de klagers ergens een punt hebben maar jij er vol-le-dig buiten staat?

Ballistic

Maar misschien is het wel voorstelbaar dat de Zomergastenredacteur zo diplomatiek probeert te zijn dat het een halfhartige vertoning wordt, van aan de ene kant bewonderenswaardige vasthoudendheid, en aan de andere kant een raar afstand nemen.

Want buiten de burelen van de VPRO gaan een aantal mensen intussen helemaal ballistic.

• Dyab zou een terroristenfan zijn
  (God weet waarom)
• ‘Zijn’ AEL heeft ooit antisemitische cartoons gepubliceerd.
  (Correct. En dat mag je net als ik best erg stom vinden. Maar hou nou eens op met net te doen alsof ze die cartoons zomaar voor de lol publiceerden. In de persverklaringen en onder de antisemitische cartoons stelde de AEL duidelijk niet achter de inhoud van de tekeningen te staan, de holocaust als historisch feit niet te ontkennen, en de cartoon alleen te plaatsen om iets duidelijk te maken: moslims zijn niet overgevoelig als ze beledigingen zoals de Deense antimoslimcartoons niet trekken. Evenmin als dat joden overgevoelig zijn als ze antisemitisme niet accepteren. Het karikaturiseren en diep beledigen van bevolkingsgroepen is gewoon niet oké, of het nu om islamofobie of antisemitisme gaat.
  De AEL is voor de cartoon vrijgesproken, maar later toch veroordeeld, en als je hun cartoon als middel te heftig vindt of de disclaimer niet duidelijk genoeg, dan vind je dus de rechter aan je zij. Maar doe niet alsof de AEL alleen maar graag de antisemiet wilde uithangen en er geen enkele context was.)
• Abou Jahjah wordt er zelfs van beschuldigd dat hij het moslimfundamentalisme bevordert, jawel, hij zou een vertegenwoordiger zijn van het islamitische terrorisme.
  (De beste man is niet eens gelovig)

Kritiek op Israël = antisemitisme (daar gaan we weer)

Dyab Abou Jahjah is geen antisemiet maar juist een antiracist.
Hij weerlegt de valse beschuldigingen trouwens uitstekend, daar heeft hij mij niet voor nodig.
Abou Jahjah is inderdaad zeer fel als het om Israël gaat. Maar tegen racisme zijn zonder kritiek te hebben op Israël lijkt me een tegenstrijdigheid, en mensen moeten daarnaast niet doen alsof ze dom zijn: als je fel tegen Rutte en het Nederlandse politieke beleid bent, maakt dat jou ook nog geen hater van Hollanders. En als je iemands kritiek op een overheid te fel vindt, maakt dat van die ander nog geen antisemiet. Hou alsjeblieft op met te doen alsof je dat niet begrijpt.

Alsof je tegen Syriërs bent als je Assad niet zo’n fijne kerel vindt. Alsof iedereen die in de jaren ’80 opriep tot een boycot van Apartheidsstaat Zuid Afrika, eigenlijk alle witte mensen wilde vernietigen.

Esther Voet

Esther Voet is één van de luidere exemplaren onder de Abou Jahjahhaters.
Voet is voormalig directeur van het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël). Het CIDI is een conservatieve club die naast de bestrijding van antisemitisme, helaas ook als doel heeft om de betrekkingen tussen Israël en Nederland te versterken. Een combinatie die tot verwarring leidt. Niet in het minst bij mevrouw Voet zelf.

Dat is overigens verdomde rottig, want antisemitisme is een serieuze zaak die serieus bestreden moet worden. Doordat types als Voet maar wat brabbelen, en niet zelden het strijden tegen antisemitisme gebruiken als instrument voor iets anders, wordt die strijd niet versterkt maar verzwakt.

Hoe dan ook: Voet laat geen gelegenheid onbenut om te roepen dat Abou Jahjah niet op Tv mag. Ze schijnt daarbij niet helemaal te begrijpen wat het woord censuur betekent: “Ik pleit niet voor censuur. Maar die man moet geen podium krijgen”, hijgt ze in de RefDag.

“Die man” maakt ze bij RefDag verder nog uit voor terroristenfan. En ze windt zich heel erg op omdat ze “keihard tegen discriminatie vecht” en Abou Jahjah zich achtergesteld voelt, en dat is dan blijkbaar heel erg.

Ik krijg altijd een beetje koppijn van die rechtse logica. Willen vechten tegen discriminatie, en dan boos worden als iemand zegt er discriminatie bestaat… Sterker nog, op hoge toon eisen dat hij zonder censuur gecensureerd wordt, en wel nu!

Mevrouw Voet is goed in dit soort logica. Voor haar tijd bij het CIDI, toen ze natuurlijk ook al keihard streed tegen discriminatie, werd ze kwaad over het feit dat er tijdens de Kristallnachtherdenking al sinds jaar en dag wordt gewaarschuwd tegen álle vormen van racisme en discriminatie, en vond ze dat niet-joden de herdenking niet meer mogen organiseren.

Ze haalt continu antizionisme en antisemitisme door elkaar. Stelt kritiek op Israël gelijk aan antisemitisme. Zegt te strijden tegen discriminatie, maar flipt zodra iemand durft te beweren dat moslims worden gediscrimineerd. Vindt islamofobie tweederangs.

Voet gedroeg zich bij het CIDI als een olifant in een porseleinkast, en werd uiteindelijk door het CIDI ontslagen.

Daarop ging ze als blogger voor Jalta aan de slag. Hoofdmoot van haar verhalen daar: we moeten doodsbang zijn voor de vijfde colonne van (kruis aan) Nederturken, vluchtelingen, Marokkanen, salafisten, eurofielen en Ramadan-vierders die Europa komen veroveren. Esther Voet vecht namelijk keihard tegen discriminatie, weet u nog.
Bij Jalta is ze afgelopen week echter ook met grote ruzie vertrokken, samen met Bart Schut (die Pegida niet extremer vindt dan Groen Links).

Esther vraagt zich nu met WNL af, of je wel onafhankelijke journalistiek kunt bedrijven als je niet in Israël woont.

3 uur Abou Jahjah in Zomergasten met een presentator die in Iran woont riekt niet naar onafhankelijke journalistiek, vindt @Esther_Voet #WNL

— WNL Vandaag (@WNLVandaag) July 28, 2016

Tja, je kunt niet de hele dag alleen maar Abou Jahjah verdacht maken, dus nu probeert ze het maar eens met een aanval op presentator Thomas Erdbrink. Al is er volgens mij echt niemand ter wereld die Erdbrink onsympathiek of vooringenomen vindt.

Je moet maar durven. In je grote, pardon, keiharde strijd tegen discriminatie, mensen verdacht maken vanwege de nationaliteit van hun huis.

Antisemitisch complot

Nog bizarder wordt het een dag later, als niet Dyab Abou Jahjah, maar Esther Voet antisemitische complottheorieën helpt te verspreiden.

Dat Voet is vertrokken bij Jalta komt ineens niet meer omdat zij en Bart Schut te extreem zijn voor dit rechtse blog, maar… omdat de Eeuwige Jood George Soros zijn zoveelste complot heeft gesmeed.

Esther, misschien toch handig als je de antisemitische complottheorieën van je vriendjes voortaan leert herkennen. Dan kun je ze voortaan misschien weerspreken in plaats van retweeten. Er bestaat voor antisemitische Soros hoaxes nota bene zelfs een woord: Anti-Sorosism.

Maar goed. Nu weten we het dus. Abou Jahjah is een moslimterrorist die ongelovigen zoals hijzelf wil doden, en eigenlijk is het dus nog erger, want hij is onderdeel van een antisemitisch joods complot.

Mijn hoofdpijn komt weer op. Ik ga even liggen.

Er komt een Arabier op TV! Er komt een Arabier op TV!

Ik ben over sommige onderwerpen veel feller dan Abou Jahjah. Dat is geen probleem, want ik ben wit. Waar de verontwaardigde burgers werkelijk verontwaardigd over zijn, is niet de kritiek van Dyab, maar zijn huidskleur.
Mensen die niet wit zijn, zijn er blijkbaar om ons zo onzichtbaar mogelijk te dienen, of anders stilletjes weg te gaan. Het kolonialisme hebben wij zo ver achter ons gelaten dat er op de meeste scholen nauwelijks een les aan besteedt wordt, en we al helemaal geen behoefte hebben aan non-blankes met een grote mond over mensenrechten.

Het is te schunnig voor woorden hoe er op hoge toon censuur wordt geëist door luitjes waarvan een groot deel de rest van het jaar staat te zeiken dat het beledigen van bevolkingsgroepen onder de vrijheid van meningsuiting valt.

Dank aan Hassnae Bouazza voor het lenen van de laatste kop.